Siemens Combino ("Combino") – typ tramwaju całkowicie niskopodłogowego, tzn. posiadającego obniżoną podłogę (dzięki czemu łatwiej do tramwaju wsiadać i z niego wysiadać osobom starszym i nie w pełni sprawnym) na całej długości wagonu. Zaprojektowany i wykonany w fabryce w Krefeld Uerdingen przez niemiecki koncern Siemens AG w 1996.

Historia 

Po połączeniu się firmy Siemens AG z innym producentem pojazdów szynowych (w szczególności tramwajów) DUEWAG AG w 1994 postawiono sobie za zadanie skonstruować tramwaj w całości niskopodłogowy w klasie ULF. Projekt ten nazwano NF-100 (niem. 100%-Niederflurstrassenbahn – tramwaj w 100% niskopodłogowy). W 1996 udało się w/w projekt zrealizować. Jego owocem został tramwaj Siemens Combino. Krótko po oficjalnej prezentacji zostały przeprowadzone jazdy próbne nowego pojazdu w wielu miastach europejskich. Skuteczna reklama, ultranowoczesna technika oraz całkowicie niska podłoga spowodowały, iż produkt ten stał się coraz bardziej popularny nie tylko w Niemczech. Nowością na rynku tramwajowym zainteresowały się liczne przedsiębiorstwa komunikacyjne. Obecnie tramwaj Combino można zobaczyć w: Amsterdamie, Auqsburgu, Bazylei, Bernie, Budapeszcie, Dusseldorfie, Erfurcie, Hirosimie, Melbourne, Nordhausen, Poznaniu, Ulm i w Poczdamie.

Technika 

Wagon Combino został zaprojektowany w formie modułowej tzn. w każdej chwili można dokonać jego rozbudowy, dokładając bądź odejmując moduł. Dzięki temu Combino dostępny jest w wersjach o różnej długości, dopasowanej do potrzeb danego przedsiębiorstwa. W produkcji jest 7 wersji: od 18 metrowej do 42 metrowej. Zaletą takiej budowy jest również możliwość wykorzystania tramwaju jako pojazdu wahadłowego (dwukierunkowego). Oprócz wersji elektrycznych dostępna jest wersja DuoCombino (z silnikiem diesla). Combino posiada innowacyjne rozwiązania m.in. w zakresie budowy wózka. Koła tramwaju nie są połączone ze sobą osiami (jak w innych pojazdach szynowych) dzięki czemu można maksymalnie obniżyć podwozie wagonu. Nadwozie wykonane jest w całości z aluminium, a w połączeniach wykorzystano tzw. aluqripy. Wszystkie wagony posiadają system informacji pasażerskiej zaprojektowany przez niemiecką firmę Annax. O wszelkich usterkach wagonu informuje motorniczego specjalny komputer.

Problemy 

12 marca 2004Siemens AG poinformował wszystkie przedsiębiorstwa komunikacyjne posiadające model Combino o ukrytej wadzie konstrukcyjnej pojazdu. Według danych producenta we wszystkich pojazdach z przebiegiem większym niż 120.000 km mogą wystąpić pęknięcia na elementach mocowania dachu – aluqripach. Wada ta może spowodować osłabienie konstrukcji, co jest niebezpieczne podczas ewentualnego wypadku. Siemens AG podjął się natychmiastowej naprawy wadliwych pojazdów. Zaplanowano dwustopniową fazę przebudowy pojazdu, w tym wzmacnianie elementów mocowania dachu, które ma wyeliminować wszelkie ryzyko. Cała operacja ma się zakończyć w 2007.

Przyszłość Combino 

W związku z wadliwą konstrukcją Siemens zdecydował się na modyfikację wagonu. Niewytrzymałe aluqripy i aluminiową konstrukcję zastąpiono stalowymi elementami. Nowy model: Combino Plus został już dostarczony do Budapesztu (40 szt.) oraz portugalskiej Almady (24 szt.). Wersja oparta na starej konstrukcji, lecz ze zmodernizowanym już pudłem pozostanie nadal w produkcji. Do 2010 ma zostać dostarczonych 21 sztuk Combino w wersji Classic do szwajcarskiego Bern.